تاکی ترا صدا بزنم ای یگانه ام

حالا چه می شود که بیایی به خانه ام

چشمان تو دو پیک غزل گونه ی من اند

ای بهترین بهانه ی شعروترانه ام

جزتو به پای هیچ کسی خم نمی شوم

تنها توی خدای دلم، ای یگانه ام

می دانمت: به فکر منی خسته نیستی

باشد! نرس به دغدغه های شبانه ام